مطموس

و اما جشنی که میگن نوع ایرانیه ولنتاینه که البته اگه تا آخر این مطلب ادامه بدین میفهمین این دوتا خیلی فرق دارن اولین فرقش هم اینه که داستانی در کار نیست البته با ذهنیتی که از داستان هست.و اما اصل مطلب:

در ایران باستان برای هر روزی مثل ماهها اسمی بوده مثلا: روز اول هر ماه اسمش اورمزد بوده یا روز دوم بهمن(سلامت؛ اندیشه) و به همین ترتیب روز پنجم هم « سپندارمذ» بوده که لقب زمینه به معنای گستراننده؛ مقدس و فروتن وبه این خاطر زمین نماد عشقه که با فروتنی به همه عشق می ورزه و همه ی موجودات رو خوب یا بد امان میده

و اما دلیل اینکه بعضیها روز بیست و نه بهمن رو روز جشن سپندارمذگان میدونن اینه که تقویم سنتی زرتشتی حسابی دستکاری شده(من چیزبیشتری نفهمیدم خودتون میتونین بیشتر مطالعه کنین و به من هم یاد بدین)

ولی رسوم این روز: در این روز ملت مرد برای همسر خودشون هدیه میخریدن البته الان دیگه همسر قدیمی شده انگار(میدونین که چی میگم) و اینجا هم البته با آقایون وفادار نبودم امیدوارم ببخشید. از رسوم دیگه نشاندن زنان خانواده(دقت کنین زنان نه فقط همسر) بر تخت پادشاهی و اطاعت از اونا بوده و چون این جشن خیلی با شکوه بوده همیشه مردا رو وادار میکرده با احترام خاصی به زن نگاه کنن. من فمینیست نمی باشم ولی با امروز یه مقایسه ی کوچیک کنین خیلی چیزا دستگیرتون میشه. خوب حالا دیدین که این جشن پربارتر و قابل احترام تر از ولنتاینه.

زمان باستان هر ماه یه جشن داشتیم و حالا هر ماه حداقل یه عزاداری. می بینید که چیز زیادی عوض نشده.

خوش باشید!